سیستم بلاک چین پولکادات چیست؟

سیستم بلاک چین پولکادات، سیستمی است که در آن رکوردی از تراکنش‌های انجام شده با بیت کوین یا ارزهای دیجیتال دیگر در چندین کامپیوتر که در یک شبکه همتا به همتا پیوند خورده‌اند نگهداری می‌شود. این کامپیوترها که نود نامیده می‌شوند، با یکدیگر همکاری می‌کنند تا تراکنش‌ها را تأیید و پردازش کنند.

پاراچین‌ها به دلیل ماهیت موازی، پاراچین‌ها می‌توانند پردازش تراکنش‌ها را به صورت موازی انجام داده و به مقیاس‌پذیری بالایی دست پیدا کنند. همچنین پاراچین‌ها از امنیت کل شبکه پولکادات بهره می‌برند و می‌توانند از طریق قالب XCM با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و داده و توکن را به اشتراک بگذارند.

هر پاراچین توسط یک نگهدارنده شبکه به نام جمع‌آور نگهداری می‌شود. جمع‌آور وظایفی همچون نگهداری گره کامل و تولید نامزدهای بلوک را انجام میدهد.

نگهداری گره کامل به معنای نگهداری یک گره کامل از پاراچین است که شامل تمام اطلاعات لازم پاراچین میباشد. تولید نامزدهای بلوک به معنای آنست که، جمع‌آور نامزدهای بلوک جدید را برای ارسال به اعتبارسنجی‌های زنجیره رله برای تأیید و گنجاندن در وضعیت مشترک پولکادوت تولید می‌کند.

از جزئیات پیاده‌سازی پاراچین میتوان به ایجاد انگیزه در یک گره جمع‌آور اشاره کرد. آنها نیازی به شرط‌بندی در زنجیره رله یا مالکیت توکن بومی ندارند، مگر اینکه در اجرای پاراچین شرط شده باشد. همچنین میزبان Polkadot (PH) مستلزم این است که انتقال حالت انجام شده روی پاراچین‌ها به عنوان یک قابل اجرا Wasm مشخص شود. قبل از اینکه پولکادوت تصدیق کند که یک انتقال حالت در پاراچین اتفاق افتاده است، مدارک انتقال حالت جدید که روی یک پاراچین اتفاق می‌افتد، باید در برابر تابع انتقال وضعیت ثبت‌شده (STF) که توسط اعتباردهنده‌ها در زنجیره رله ذخیره می‌شود، تأیید شوند.

از محدودیت کلیدی در مورد پاراچین میتوان به این محدودیت که باید توسط اعتبارسنجی زنجیره رله قابل تأیید باشد؛ اشاره کرد. راستی‌آزمایی معمولاً به شکل یک اثبات همراه برای انتقال حالت شناخته می‌شود که به عنوان بلوک اثبات تأیید (PoV) شناخته می‌شود، که از یک یا چند جمع‌آوری پاراچین به تأییدکنندگان ارسال می‌شود تا بررسی شوند.

اقتصاد پاراچین

پاراچین ها ممکن است اقتصاد خود را با توکن های بومی خود داشته باشند. طرح‌ هایی مانند Proof-of-Stake معمولاً برای انتخاب مجموعه اعتبار سنجی برای رسیدگی به اعتبار سنجی و نهایی‌ سازی استفاده می ‌شوند. پاراچین ها برای انجام هیچ یک از این کارها لازم نخواهند بود. با این حال، از آنجایی که پولکادوت در مورد آنچه که پاراچین می ‌تواند پیاده‌ سازی کند، خیلی خاص نیست، ممکن است انتخاب پاراچین برای پیاده‌ سازی نشانه‌ های استیک باشد، اما به طور کلی ضروری نیست.

جمع‌ آوران ممکن است از طریق تورم توکن پاراچین بومی تشویق شوند. ممکن است راه‌های دیگری برای تشویق گره ‌های جمع‌ آور وجود داشته باشد که شامل باد کردن توکن پاراچین بومی نباشد. کارمزد تراکنش در یک توکن پاراچین بومی نیز می تواند انتخاب اجرایی پاراچین باشد. پولکادوت قوانین سختی برای طریقه ی تصمیم گیری پاراچین ها در مورد اعتبار اصلی تراکنش ها وضع نمی کند.

به عنوان مثال، ممکن است یک پاراچین اجرا شود تا تراکنش ها برای معتبر بودن باید حداقل هزینه ای را به جمع کننده ها بپردازند. زنجیره رله این اعتبار را اعمال خواهد کرد. به طور مشابه، پاراچین نمی تواند آن را در اجرای خود لحاظ کند و پولکادوت همچنان اعتبار آن را اعمال می کند. پاراچین ها ملزم به داشتن نشانه خاص خود نیستند. اگر آن‌ ها این کار را انجام دهند، در اختیار چتر زنجیره‌ای است که برای نشانه‌ هایشان پرونده اقتصادی ایجاد کند، نه پولکادوت.

Parachain Hubs

در حالی که پولکادوت عملکرد زنجیره متقابل را در میان پاراچین‌ ها فعال می ‌کند، لازم است که بین ارسال پیام از یک پاراچین تا زمانی که پاراچین مقصد پیام را دریافت کند، تأخیر وجود داشته باشد. در بخش خوش بینانه، تأخیر برای این پیام ها باید حداقل دو بلوک باشد به طوری که - یک بلوک برای ارسال پیام و یک بلوک برای پاراچین دریافت کننده برای پردازش و تولید بلوکی که بر اساس پیام عمل می کند.

با این حال، در برخی موارد، اگر بسیاری از پیام‌ ها در صف پردازش باشند یا اگر هیچ گره‌ ای هر دو شبکه پاراچین را اجرا نمی ‌کنند که می‌ توانند به سرعت پیام را در سراسر شبکه‌ ها شایعه کنند، ممکن است ببینیم که تأخیر برای پیام‌ ها بیشتر است. به دلیل تأخیر لازم در ارسال پیام‌ های زنجیره ‌ای متقاطع، برخی از پاراچین ‌ها قصد دارند به قطب کل یک صنعت تبدیل شوند.

برای مثال، یک پروژه پاراچین Acala در حال برنامه ‌ریزی برای تبدیل شدن به مرکزی برای برنامه ‌های مالی غیر متمرکز (DeFi) است. بسیاری از برنامه‌ های DeFi از ویژگی ‌ای به نام ترکیب ‌پذیری بهره می ‌برند که به این معنی است که عملکردهای یک برنامه را می‌ توان به صورت هم ‌افزایی با برنامه ‌های دیگر برای ایجاد برنامه ‌های جدید ترکیب کرد. یکی از نمونه‌ های این وام‌ ها شامل وام ‌های فلش است که تا زمانی که وام در پایان معامله بازپرداخت شود، مقداری را برای اجرای برخی منطق زنجیره ‌ای وام می‌ گیرند.

مشکل تأخیر زنجیره متقابل به این معنی است که ویژگی ترکیب پذیری در بین پاراچین ها در مقایسه با یک بلاک چین منفرد ضعیف می شود. این مفهوم برای همه طرح ‌های بلاک چین خرد شده، از جمله Polkadot، Eth2.0 و دیگران مشترک است. راه حل این موضوع، معرفی هاب های پاراچین است که خاصیت قوی تر ترکیب پذیری تک بلوک را حفظ می کند.

پولکادوت پاراچین چیست؟

دستیابی به Parachain slot

پولکادوت (polkadot ) تعدادی محدودی پاراچین (parachain) را پشتیبانی می کند که در حال حاضر حدود 100 عدد تخمین زده می شود. از آنجایی که تعداد اسلات Slot))ها محدود است، راه های مختلفی برای تشخیص آنها وجود دارد...

پاراچین ‌های Common Good» توسط سیستم حاکمیت روی زنجیره پولکادوت اختصاص داده می‌ شوند و به عنوان یک «کالای مشترک» برای شبکه در نظر گرفته می ‌شوند، مانند پل ‌ها به شبکه ‌ها یا زنجیره‌ های دیگر. آنها معمولاً زنجیره‌ های سطح سیستم یا زنجیره ‌های ابزار عمومی در نظر گرفته می‌ شوند. معمولاً مدل اقتصادی ندارند و به حذف تراکنش ‌ها از زنجیره رله کمک می ‌کنند و امکان پردازش کارآمدتر پاراچین را فراهم می‌ کنند.

پاراچین ‌های مزایده ‌شده در حراجی بدون مجوز اعطا می‌ شوند. تیم‌ های پاراچین می ‌توانند با توکن ‌های DOT خودشان پیشنهاد بدهند یا با استفاده از عملکرد وام ‌های جمعی، آن‌ ها را از جامعه تهیه کنند. Parathread ها دارای API یکسانی با پاراچین هستند، اما برای اجرا بر اساس پرداخت به موقع با یک حراج برای هر بلوک برنامه ریزی شده اند.

انقضای Slot

هنگامی که یک پاراچین، برنده ی یک حراجی می شود، توکن هایی که پیشنهاد می دهد تا پایان اجاره رزرو می شوند. مانده های رزرو شده غیر قابل انتقال هستند و نمی توان از آنها برای شرط بندی استفاده کرد. در پایان مدت اجاره، توکن ها بدون رزرو می باشند. پاراچین هایی که اجاره نامه جدیدی برای تمدید شکاف خود تضمین نکرده اند، به طور خودکار به پاراترید تبدیل می شوند.

 پاراچین های معمولی خوب (Common Good)

پاراچین‌ های Common Good" اسلات‌ های پاراچین هستند که برای عملکردی در نظر گرفته شده‌ اند که برای کل اکوسیستم مفید است. با تخصیص زیر مجموعه‌ ای از اسلات ‌های پاراچین به زنجیره ‌های کالای مشترک، کل شبکه می ‌تواند به مزایای پاراچین ‌های با ارزشی که در غیر این صورت به دلیل رایگان بودن دارای بودجه کافی نبود، پی ببرند.

آنها از طریق فرآیند حراج پاراچین تخصیص نمی ‌یابند، بلکه توسط سیستم حاکمیتی روی زنجیره تخصیص می‌ یابند. به طور کلی، اجاره پاراچین کالای مشترک منقضی نمی‌ شود، بلکه فقط از طریق حاکمیت حذف می شود.

مثال ها :

• زنجیره‌های کنسرسیوم رمزگذاری‌شده:

اینها احتمالاً زنجیره‌های خصوصی هستند که هیچ اطلاعاتی را در اختیار عموم قرار نمی‌دهند، اما به دلیل ماهیت پروتکل XCMP هنوز هم می‌توان با آنها به صورت غیرقابل اعتماد تعامل کرد.

• زنجیره‌های فرکانس بالا:

زنجیره‌هایی هستند که می‌توانند بسیاری از تراکنش‌ها را در مدت زمان کوتاهی با انجام برخی معاوضه‌ها یا بهینه‌سازی محاسبه کنند.

• زنجیره‌های حریم خصوصی:

اینها زنجیره‌هایی هستند که با استفاده از رمزنگاری جدید هیچ اطلاعاتی را در اختیار عموم قرار نمی‌دهند.

• زنجیره‌های قرارداد هوشمند:

اینها زنجیره‌ هایی هستند که می‌ توانند منطق اضافی را از طریق استقرار کد هایی که به عنوان قراردادهای هوشمند شناخته می‌شوند، روی آن‌ها پیاده‌سازی کنند.