تاریخچه پول چیست؟
28 اسفند 1402 ساعت 11:37
دسته بندی ها
تگ ها
پول، چه با صدف دریایی، یک سکه فلزی، یک تکه کاغذ یا یک رشته کد الکترونیکی استخراج شده توسط رایانه نشان داده شود، همیشه ارزشی ندارد. کل ارزش جهانی آن، که در حال حاضر حدود 420 تریلیون دلار تخمین زده می‌شود؛ به اهمیتی بستگی دارد که مردم به عنوان وسیله مبادله، واحد اندازه گیری، و انبار ثروت برای آن قائل هستند.
پول به مردم اجازه می‌دهد تا کالاها و خدمات را به طور غیر مستقیم تجارت کنند. به اطلاع رسانی قیمت کالاها کمک می‌کند؛ و برای افراد راهی برای ذخیره ثروتشان فراهم می‌کند. اگرچه اصطلاحات "پول" و "ارز" اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، چندین نظریه نشان می‌دهند که آنها یکسان نیستند.
بر اساس برخی نظریه‌ها، پول ذاتاً یک مفهوم نامشهود است، در حالی که پول، تجلی فیزیکی (ملموس) مفهوم نامشهود پول است. با تعمیم، بر اساس این نظریه، پول را نمی‌توان لمس یا بویید. ارز عبارت است از سکه، اسکناس، شی و غیره که به صورت پول ارائه می‌شود. شکل اصلی پول اعداد است.
در حال حاضر، شکل اصلی ارز اسکناس‌های کاغذی، سکه‌ها، یا کارت‌های پلاستیکی (به عنوان مثال، کارت‌های اعتباری یا نقدی) است. اگرچه این تمایز بین پول و ارز در برخی زمینه‌ها مهم است و در بسیاری از موارد، این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.
درک تاریخچه پول؛ گذار از مبادله به ارز
پول، به هر شکلی، بخشی از تاریخ بشر برای حداقل 5000 سال گذشته بوده است. پیش از آن زمان، مورخان عموماً موافقند که احتمالاً از سیستم مبادله کالا به کالا استفاده می‌شده است. مبادله تجارت مستقیم کالاها و خدمات است.
برای مثال، یک کشاورز ممکن است یک سطل گندم را با یک جفت کفش از یک کفاش عوض کند. با این حال، این ترتیبات زمان می‌برد. اگر در حال مبادله تبر به عنوان بخشی از توافقی هستید که در آن طرف مقابل قرار است یک ماموت پشمالو را بکشد، باید کسی را پیدا کنید که فکر می‌کند تبر یک تجارت منصفانه است برای اینکه باید با عاج‌های 12 فوتی یک ماموت روبرو شوید. اگر این کار نکرد، باید معامله را تغییر دهید تا زمانی که شخصی با شرایط موافقت کند.
به تدریج، نوعی ارز در طول قرن‌ها توسعه یافت که شامل اقلامی مانند پوست حیوانات، نمک و اسلحه به راحتی معامله می‌شد. این کالاهای معامله شده به عنوان وسیله مبادله عمل می‌کردند (هر چند که ارزش هر یک از این اقلام هنوز در بسیاری از موارد قابل مذاکره بود). این سیستم تجارت در سرتاسر جهان گسترش یافته و امروزه در برخی از نقاط جهان همچنان پابرجاست.
یکی از بزرگترین دستاوردهای معرفی پول، افزایش سرعت کسب و کار، خواه شامل ماموت کشی یا ساخت بنای تاریخی باشد، بود. در اوایل آگوست 2021، باستان شناسان چینی با دانشگاه دولتی ژنگژو اعلام کردند که قدیمی‌ترین سایت ضرب سکه شناخته شده با قدمت زیادی را کشف کرده‌اند؛ ضرابخانه تسهیلاتی است که در آن ارز ایجاد می‌شود. حدود سال 640 قبل از میلاد، این مرکز، واقع در گوانژوانگ در استان هنان، چین، شروع به زدن سکه‌های بیل کرد که احتمالاً اولین ضرب سکه‌های فلزی استاندارد شده است.
اولین ارز رسمی ضرب شد
در همین حال، در غرب در این دوران، گزنوفانس شاعر یونانی قرن ششم قبل از میلاد، به نقل از مورخ هرودوت، اختراع ضرب سکه فلزی را به لیدیایی‌ها نسبت داد. در سال 600 قبل از میلاد، آلیاتس، پادشاه لیدیا، اولین واحد پول رسمی، استاتر لیدیایی را ضرب کرد. سکه‌ها از الکتروم ساخته شده بودند، مخلوطی از نقره و طلا که به طور طبیعی یافت می‌شود، و روی سکه‌ها تصاویری مهر می‌شد که به عنوان فرقه عمل می‌کردند.
در خیابان‌های سارد، تقریباً در 600 سال قبل از میلاد، یک کوزه سفالی ممکن است برای شما دو جغد و یک مار تمام شود. واحد پول لیدیا به این کشور کمک کرد تا سیستم تجارت داخلی و خارجی خود را افزایش دهد و آن را به یکی از ثروتمندترین امپراتوری‌های آسیای صغیر تبدیل کند. (امروز وقتی کسی می گوید "به ثروت کرزوس" آخرین پادشاه لیدیایی است که اولین سکه طلا را ضرب کرد.)
انتقال به ارز کاغذی
در حدود سال 700 میلادی، چینی‌ها از سکه به سمت پول کاغذی حرکت کردند. زمانی که مارکوپولو، تاجر، کاشف و نویسنده ونیزی که بین سال‌های 1271 تا 1295 میلادی از طریق جاده ابریشم در آسیا سفر کرد، تقریباً در سال 1271 میلادی از چین دیدن کرد، امپراتور چین کنترل خوبی هم بر عرضه پول و هم بر ارزش‌های مختلف آن داشت.
در واقع، در جایی که در اسکناس‌های مدرن آمریکایی نوشته شده است: «ما به خدا اعتماد داریم»، کتیبه چینی در آن زمان هشدار می‌داد: «کسانی که جعل می‌کنند سر بریده خواهند شد».
بخش‌هایی از اروپا تا قرن شانزدهم هنوز از سکه‌های فلزی به عنوان واحد پول خود استفاده می‌کردند. تصاحب سرزمین‌های جدید توسط استعمار از طریق تسخیر اروپا، منابع جدیدی از فلزات گرانبها را فراهم کرد و کشورهای اروپایی را قادر ساخت که به ضرب کردن مقدار بیشتری سکه ادامه دهند.
با این حال، بانک‌ها در نهایت شروع به استفاده از اسکناس‌های کاغذی برای سپرده گذاران و وام گیرندگان کردند تا به جای سکه‌های فلزی حمل کنند. این اسکناس‌ها را می‌توان در هر زمانی به بانک برد و در ازای ارزش اسمی آنها با سکه‌های فلزی (معمولاً نقره یا طلا) مبادله کرد.
از این پول کاغذی می‌توان برای خرید کالاها و خدمات استفاده کرد. به این ترتیب، مانند ارز امروزی در دنیای مدرن عمل کرد. با این حال، توسط بانک‌ها و موسسات خصوصی صادر شده است، نه دولت، که اکنون مسئول انتشار ارز در اکثر کشورها است.
اولین ارز کاغذی صادر شده توسط دولت‌های اروپایی در واقع توسط دولت های استعماری آنها در آمریکای شمالی صادر شد. از آنجایی که حمل و نقل بین اروپا و مستعمرات آمریکای شمالی زمان زیادی می‌برد، مستعمرات اغلب پول نقد ندارند.
دولت‌های استعماری به جای بازگشت به سیستم مبادله‌ای، IOU هایی را صادر کردند که به عنوان ارز معامله می‌شد. اولین نمونه در کانادا (در آن زمان مستعمره فرانسه بود). در سال 1685، برای سربازان کارت‌های بازی صادر شد که توسط فرماندار امضا و به عنوان پول نقد به جای سکه‌های فرانسه استفاده می‌شد.
ظهور جنگ‌های ارزی
تغییر به سمت پول کاغذی در اروپا، میزان تجارت بین المللی را افزایش داد. بانک‌ها و طبقات حاکم شروع به خرید ارز از سایر کشورها کردند و اولین بازار ارز را ایجاد کردند. ثبات یک سلطنت یا دولت خاص بر ارزش پول کشور و در نتیجه، توانایی آن کشور برای تجارت در بازارهای بین المللی تأثیر بسیاری می‌گذارد.
رقابت بین کشورها اغلب به جنگ ارزی منجر می‌شد، جایی که کشورهای رقیب سعی می‌کردند ارزش پول رقیب را با بالا بردن آن و گران‌کردن بیش از حد کالاهای دشمن، با پایین آوردن آن و کاهش قدرت خرید (و توانایی پرداخت) دشمن تغییر دهند.
پرداخت‌های موبایلی
قرن بیست و یکم دو شکل جدید ارز را به وجود آورده است: پرداخت موبایلی و ارز مجازی. پرداخت‌های موبایلی پولی است که برای یک محصول یا خدمات از طریق یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل مانند تلفن همراه، تلفن هوشمند یا دستگاه تبلت ارائه می‌شود.
همچنین می‌توان از فناوری پرداخت موبایلی برای ارسال پول به دوستان یا اعضای خانواده استفاده کرد. سرویس‌هایی مانند Apple Pay و Google Pay به طور فزاینده‌ای برای خرده‌فروشان برای پذیرش پلتفرم‌های آنها برای پرداخت‌های محل فروش رقابت می‌کنند.
ارز مجازی
بیت کوین که در سال 2009 با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر شد، به سرعت به استاندارد ارزهای مجازی تبدیل شد. تمام بیت کوین جهان، تا نوامبر 2021، کمی بیش از 1 تریلیون دلار یا تقریباً 3 درصد از کل پول جهان ارزش داشت.
ارزهای مجازی هیچ سکه فیزیکی ندارند. جذابیت ارز مجازی این است که نوید کارمزد تراکنش‌های کمتری را نسبت به مکانیزم‌های پرداخت آنلاین سنتی ارائه می‌دهد و برخلاف ارزهای دولتی توسط مقامات غیرمتمرکز اداره می‌شود.
جمع بندی
تاریخ پول هنوز نوشته می‌شود. سیستم مبادله از مبادله پوست حیوانات به ضرب سکه و چاپ پول کاغذی حرکت کرده است و امروز به نظر می رسد که ما در آستانه تغییر گسترده‌ای به سمت تراکنش‌های الکترونیکی و ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین هستیم.
شکل‌های معامله قدیمی انتخابی شده‌اند: به عنوان مثال، مبادله کالا به کالا همچنان در حاشیه در برخی بازارها مانند فضای تجارت به تجارت (B2B) و برخی از خدمات مصرف‌کننده رخ می‌دهد. تا زمانی که انسان‌ها به وسیله مبادله‌ای نیاز داشته باشند، مطمئناً سیستم پولی به تکامل خود ادامه خواهد داد.
